کد مطلب:29916 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:102
حبیب، [ سرانجام] در سال 42 هجری مُرد.[7]. 6239. امام علی علیه السلام:معاویه، عمرو بن عاص، ابن ابی مُعَیط، حبیب بن مَسلَمه، ابن ابی سَرْح و ضحّاك بن قیس، اهل قرآن و دین نیستند. من آنان را بهتر از شما می شناسم؛ [ زیرا] با آنان، هم زمانی كه كودك بودند، و هم زمانی كه مَرد شدند، مصاحبت داشته ام. آنان بدترینْ كودكان بودند و بدترین مردان.[8]. 6240. تاریخ الطبری - به نقل از عبد الرحمان بن عُبَید (ابو كنود) -:معاویه، حبیب بن مَسلَمه فِهْری و شُرَحبیل بن سِمْط و مَعْن بن یزید بن اخنس را به سوی علی علیه السلام فرستاد. من نزد علی علیه السلام بودم كه آنان وارد شدند. حبیب، خداوند را حمد و ثنا كرد و گفت:امّا بعد، به درستی كه عثمان بن عفّان، خلیفه ای ره یافته بود كه به كتاب خداوند عزّوجل عمل می كرد و فرمان های الهی را پاس می داشت. زندگانی او بر شما گران آمد و خواهان مرگش شدید. پس بر او شوریدید و وی را به قتل رساندید. اگر می پنداری كه تو قاتل وی نیستی، قاتلانش را به ما بسپار تا آنان را به این جرم بكشیم. سپس از زمامداریِ مردم، كناره گیری كن تا این كار در میان ایشان به شورا نهاده شود و مردم، امورشان را به كسی واگذار كنند كه بر او اتّفاق دارند. علی بن ابی طالب علیه السلام به وی گفت:«ای بی مادر! تو را چه رسد كه عزل و نصب كنی؟ ساكت باش! تو در این حد نیستی و شایستگی انجام دادن این كار را نداری». حبیب برخاست و گفت:به خدا مرا به گونه ای كه خوش نداری خواهی دید! علی علیه السلام فرمود:«تو اگر همه سواره نظام و پیاده نظامت را گرد آوری، چه هستی؟! خدا برایت نیاورد كه به دست من بیفتی، چرا كه خواری و بدی خواهی دید. برو و هر چه می خواهی، انجام بده».[9].
او از اصحاب پیامبرصلی الله علیه وآله[1] و از دشمنان امام علی علیه السلام و نیز از فرماندهان سپاه معاویه در صِفّین[2] بود كه در دو درگیریِ ذی حجّه و صفر، رهبری برخی از سپاهیان را بر عهده داشت[3] و نیز فرستاده معاویه به سوی امام علی علیه السلام بود.[4] امام علیه السلام او را كوچك شمرد[5] و در قنوت نمازش او را نفرین كرد.[6].